zaterdag 20 juli 2019

Vulkanen en de "City of Roses"

Van avondmens naar ochtendfreak. Vroeg naar bed en rond 5.30 am weer op.😣.
Vandaag voert onze reis ons naar Mt. Rainier NP en Mt. St. Helens. Zoals genoemd in mijn voorbereidingen op dit blog heeft de laatste nogal wat doden op haar geweten bij de laatste uitbarsting in 1980. Hopelijk houdt ze zich nu gewoon koest. Van het megadruke Seattle naar de wat koelere hoogten van de westelijke Cascades. Het weer is droog en zonnig. Hoe anders aan de Eastcoast, daar heerst na zware regenval en overstromingen in New Orleans een ware hittegolf.
Een prachtige dag vandaag! Hoe meer we naar het zuiden gaan hoe warmer het wordt. Vandaag een strakblauwe lucht en alleen maar zon zoals we het in de VS gewend zijn.
We zijn om 8.00 am vertrokken vanuit Bellevue en zo vroeg stond er al een dikke file op de HWY 405. Na enige vertraging komt de vaart er weer goed in en rijden we over de interstate en de 261 naar het plaatsje Elbe voor een koffie stop en ik koop hier weer wat boodschappen zoals brood en kaas. Een mooi gebied dient zich aan als we over de 706 naar de ingang van Mt. Rainier NP rijden. Ook hier weer een lange wachtrij voor de ingang. Het is tenslotte weekend. We rijden het park binnen via de Nisqually Entrance. De weg die we volgen wordt ook wel de Paradise Road genoemd. Dit is het zesde park dat we bezoeken van onze reis. We volgen de weg  naar boven en worden getrakteerd op een wolkeloze Mt. Rainier. De vulkaan is in diepe rust en de top op 4392 m. steekt prachtig mooi wit af tegen de wolkenloze hemel. We maken een fotostop bij de prachtige Narada Falls. Om deze goed te zien moet je een stuk naar beneden lopen. Het pad is erg steil, maar het zicht op de waterval magnifiek! Hierna rijden we door naar het Visitor Center op 1647 m. voor de lunch. Verschillende trails leiden de vulkaan op echter dat kunnen wij niet doen. Om 2.15 pm rijden we dezelfde weg weer terug naar Nisqually Entrance en rijden over de 7, 122 en 12 naar de aansluiting met de interstate 5. Bij Castle Rock maken we de aansluiting met de 504 en rijden naar het Visitor Center van Mt. St. Helens. Deze vulkaan die 18 mei 1980 uitbrak zorgde voor een enorme asregen en 57 mensen vonden de dood. Zelfs in Washington DC kwam as neer. Een beetje jammer, want door alle vertragingen zijn we pas om 4.45  pm bij het centrum dat om 5.00 pm sluit😢. Er valt hier een hoop te zien en met name over de uitbarsting in 1980 is veel materiaal te vinden. Mt. St. Helens zien wij vanuit de verte. Om 5.15 vervolgen we de HWY 5 naar Portland waar we zullen overnachten. Een luxe hotel, terwijl een zwerver met zijn hond in een eigen gemaakt bouwsel ligt te creperen onder de brug naar het hotel. Erg schrijnend, maar ook dit is de VS.
Had em eigenlijk wel wat geld willen geven, al was het maar voor zijn hond, maar wij waren bang en zijn doorgelopen. Wij hadden boodschappen gedaan bij de Target en moesten hem twee keer passeren. Voelde ons onveilig dus gauw terug naar het hotel. Verdrietig vind ik het wel😢.

Alder Lake
Nisqually River


Mt. Rainier


Narada Falls
Nisqually Glacier on Mt. Rainier






Visitor Center Henry M. JACKSON

Riffe Lake
Mt. St. Helens from Visitor Center, to far away
Crossing the Columbia River into Portland 


Lobby Red Lion Hotel

1 opmerking: